Pierwszy raz na Death Cafe lub Death Game Night? Przeczytaj koniecznie!

Chciałbyś się wybrać na spotkanie Death Cafe lub Death Game Night, ale trochę się obawiasz? Nie wiesz za bardzo czego możesz się na nim spodziewać lub czy odnajdziesz się na takim spotkaniu? Nie jesteś pewien czy chcesz lub czy potrafisz rozmawiać o śmierci z zupełnie obcymi ludźmi? Przeczytaj koniecznie!

Czym jest Death Cafe?

„Death Cafe” są miejscami otwartej i bezpiecznej rozmowy na temat śmierci, przemijania, żałoby. To spotkania organizowane w różnych miejscach na całym świecie. Trwają zwykle dwie godziny. Nie mają żadnego programu, a tocząca się wokół tematów śmierci i żałoby rozmowa za każdym razem przebiega inaczej, w zależności od tego z czym przychodzą uczestnicy spotkania, jakie historie ze sobą niosą i czym chcą się podzielić.

Spotkania Death Cafe zazwyczaj odbywają się w kawiarniach, ale mogą odbywać się też w innych miejscach – domach kultury, hospicjach, a nawet w jurtach. Pierwsze spotkanie Death Cafe odbyło się w prywatnym domu założyciela tego społecznego ruchu – londyńczyka Jona Underwooda.

W 2011 r. Jon trafił na wzmiankę na temat Cafe Mortel (Death Cafe), którą zorganizował szwajcarski socjolog Bernard Crettaz. Zainspirowany tym pomysłem, rozszerzył ideę Cafe Mortel tworząc ruch społeczny „Death Cafe”.

Wraz z psychoterapeutką Susan Barsky Reid, spisał jego główne zasady:

spotkania Death Cafe są non-profit;
odbywają się w dostępnej, pełnej szacunku, poufnej przestrzeni;
nie prowadzą do z góry założonych celów czy działań (np. nie służą do celów reklamowych, nie nakłaniają do zakupu produktu);
odbywają się przy kawie i cieście (lub innych smakołykach).

„Nie wiem jak opisać to, co się zadziało, ale dziś wieczorem na spotkaniu po prostu poczułam, że dzieje się coś w rodzaju magii”.

Death Game Night

Organizowane przez Kolektyw Instytutu Dobrej Śmierci spotkania Death Game Night odbywają się na podobnych zasadach do Death Cafe. Główna różnica polega na tym, że podczas Death Game Night na stolikach pojawiają się pewne „narzędzia” ułatwiające rozmowę. Są to najczęściej talie kart konwersacyjnych (zazwyczaj używamy „The Death Deck” lub „Morbid Curiosity”) lub inne gry konwersacyjne na temat śmierci. Uczestnicy spotkania albo wyciągają karty i w ten sposób losują pytania, albo rzucają w tym celu kostką. Zasady są zawsze proste i klarowne – nie ma tu wygranych ani przegranych – chodzi po prostu o rozmowę.

Na początku każdego spotkania zazwyczaj prosimy Was o odpowiedź na jedno pytanie, od którego zawsze zaczynamy dyskusję, czyli „dlaczego tu dziś przyszłaś/przyszedłeś?”, a później dyskusja sama się toczy… i gdzieś nas zawsze zabiera.

Dziesięć minut przed końcem spotkania zazwyczaj robimy małe podsumowanie na temat tego, co dało Wam to dzisiejsze spotkanie, z czym wychodzicie. Oczywiście ani w tej, ani w żadnej innej części nie ma obowiązku zabierania głosu, jeśli tego nie chcecie.

Na spotkania Death Game Night przeważnie obowiązują wcześniejsze zapisy. Na Death Cafe – mogą, ale nie muszą. Wszystko zależy od organizatora i przestrzeni, w której spotkanie się odbywa (czasem są to po prostu małe miejsca).

Opinie uczestników

„Połączenie uważnego słuchania innych ze świadomością, że żałoba jest naturalna i normalna, tworzy atmosferę, w której obcy sobie ludzie są gotowi zaryzykować i podzielić się swoimi doświadczeniami.”

„To niesamowite obserwować dynamikę, jaka powstaje wśród uczestników spotkania. Doświadczenia każdej osoby były szanowane, nawet jeśli różniły się od doświadczeń innych.”

„Każdy z uczestników miał wybór, w jaki sposób chce się zaangażować – niektórzy poprzez mówienie, inni poprzez uważne słuchanie siebie nawzajem. Nie zawsze mieliśmy takie same doświadczenia i reakcje, czasem towarzyszyły nam odmienne emocje, ale szanowaliśmy takie różnice.”

Co jeszcze powinieneś wiedzieć?

Spotkania Death Cafe mają na celu stworzenie przestrzeni dla otwartej rozmowy o śmierci i żałobie. Ze względu na tematykę, rozmowy te bardzo szybko skracają dystans między uczestnikami spotkania. Zdecydowana większość odbiera to jako zaletę, jednak osoby bardzo zamknięte w sobie mogą czuć się niekomfortowo. Spotkania też nie są polecane osobom w bardzo świeżej żałobie lub w kryzysie psychicznym.

Czym nie są spotkania Death Cafe i Death Game Night?

Spotkanie Death Cafe nie jest wykładem
Spotkanie Death Cafe nie jest grupą wsparcia
Spotkanie Death Cafe nie pełni funkcji psychoterapii

Zasady panujące na Death Cafe i na Death Game Night

Death Cafe / Death Game Night z założenia ma być bezpieczną przestrzenią do dzielenia się swoimi doświadczeniami, przemyśleniami, marzeniami lub obawami związanymi z tematami śmierci i żałoby.

Zasady panujące na spotkaniu:

Dzielimy się swoimi refleksjami, ale oddajemy też czas innym – tak, aby każdy miał szansę się wypowiedzieć.
Możemy nic nie mówić, jeśli czujemy, że nie chcemy włączać się w dany temat. Udział w dyskusji jest dobrowolny, a każdy może wybrać, ile chce powiedzieć.
Dajemy sobie nawzajem przestrzeń do mówienia, nie przerywając i nie narzucając się. Każdy potrzebuje innego czasu, by wyrazić swoje myśli; dajemy sobie czas na refleksję i wypowiedź.
Odnosimy się z szacunkiem do tego, co mówi ktoś inny.
Nie oceniamy. Każdy ma prawo do wyrażania swoich myśli i uczuć bez obawy przed osądem.
Dyskutujemy, ale nie przekonujemy się do niczego nawzajem; nie forsujemy swojego światopoglądu czy przekonań religijnych. Szanujemy to, że ktoś może mieć inne przekonania albo kierować się innymi od naszych wartościami.
Wszyscy są równi. Nie ma hierarchii ani specjalnych przywilejów. Każdy uczestnik jest tak samo ważny.

Przeczytaj jeśli jesteś psychologiem / psychoterapeutą

Jesteś na spotkaniu bardzo mile widziana /widziany. Zapraszam Cię serdecznie!

Pamiętaj jednak proszę, że na spotkanie przychodzisz jako osoba prywatna, człowiek, którego temat śmierci dotyczy tak samo, jak innych. Na spotkaniach Death Cafe / Death Game Night wszyscy są równi, dlatego w rozmowach z innymi uczestnikami staraj się nie budować swojego autorytetu poprzez powoływanie się na wykonywany przez siebie zawód. To jest niefajne, tak po prostu. Wierzę, że rozumiesz o co mi chodzi 😉

Nie udzielamy rad, za wyjątkiem sytuacji, w której ktoś o nie wyraźnie poprosi.
Pozostajemy otwarci: rozumiemy, że nasze i innych opinie mogą się zmieniać i ewoluować w miarę rozmowy.
Zachowujemy poufność. Nie dzielimy się osobistymi historiami innych. To, co będzie tu powiedziane, zostaje tutaj.

Przestrzeganie tych zasad pomoże nam wspólnie stworzyć przestrzeń, w której każdy uczestnik będzie mógł czuć się bezpiecznie i komfortowo.

Podsumowując: Na pierwsze spotkanie Death Cafe lub Death Game Night trzeba po prostu zapisać się i przyjść. Najlepiej bez oczekiwań, z otwartą głową i ciekawością spotkania drugiego – często obcego człowieka, z którym dzielimy wspólny, śmiertelny los. Zarezerwować sobie 2 godziny na spotkanie i chwilę na wypoczynek / zebranie myśli po spotkaniu. Albo na spacer.

Najbliższe współorganizowane przeze mnie Death Cafe odbędzie się 9 grudnia 2024 r. w Parafii pw. Matki Bożej Saletyńskiej (ul. Popularna 46, Warszawa Włochy) o godz. 19:00.

Na spotkanie nie obowiązują zapisy.

Izabela Jachnicka

Projektuję i prowadzę osobiste ceremonie pogrzebowe w nurcie „slow farewell” oraz inne ceremonie (m.in. ceremonie rocznicowe) nastawione na przeżycie pożegnania z ukochaną osobą w bezpiecznej, empatycznej atmosferze. Wspieram w żałobie. Jestem autorką gry konwersacyjnej na temat śmierci. W wolnych chwilach nagrywam podcast „Ścieżki Żałoby” lub tworzę podnoszące na duchu kartki kondolencyjne. Jeśli podoba Ci się to, co robię, możesz postawić mi kawę 🙂